του Γιάννη Αραχωβίτη (επαγγελματία Θετικού Εκπαιδευτή Σκύλων & Ανθρώπων)
Όταν κάποιος μπαίνει σε μια σχέση με ένα σκυλί θα πρέπει να καταλάβει (από πριν) ότι είναι μια σχέση ζωής.
Είναι μια σχέση συνεχούς συμβίωσης, μια σχέση συνεχούς ευθύνης προς το «παιδί» σκυλί. Το σκυλί δεν μεγαλώνει ποτέ, ώστε να γίνει αυτάρκης και αυτοδύναμο. Το κατοικίδιο ζώο παραμένει εφόρου ζωής εξαρτώμενο μέλος της οικογενείας μας. Μας χρειάζεται στα καλά και στα δύσκολα.
Ιδιαίτερα στα δύσκολα οι απαιτήσεις αυξάνουν και θα πρέπει να είμαστε ψυχολογικά και οικονομικά έτοιμοι και για αυτό. Ένα σκυλί ασθενής, ένα υπερήλικο σκυλί χρειάζεται περισσότερη φροντίδα, έξοδα, χρόνο και μεγαλύτερη υπομονή και αγάπη.
Το βιώνω αυτό τους τελευταίους μήνες με το σκυλί μας ,τη Σκάρλετ. Είναι 19 + χρονών και χρειάζεται συνεχώς ένα άτομο να την βοηθάει και να την επιβλέπει. Χρειάστηκε κάποια στιγμή να αναβάλλουμε τις διακοπές μας και μετά να πάμε σπαστά ώστε πάντα να υπάρχει άτομο διαθέσιμο.
Το σκυλί δεν είναι μόνο χάδια και παιχνίδια. Είναι χρέος και ευθύνη. Χρειάζεται φάρμακα, τροφή, εκπαίδευση. Και αυτό μόνο ο κηδεμόνας του μπορεί και πρέπει να του το δίνει. Αυτός είναι ο μοναδικός υπεύθυνος. Δεν γίνεται να βγαίνουμε στην γύρα μπας και μας βοηθήσει κάποια ζωοφιλική, μπας και τον θέλει κάποιος άλλος να το δώσουμε ή να το «στέλνουμε» μια ώρα αρχύτερα για να μην κουραστούμε.
Υπάρχει μια χρόνος για όλα. Αλλά η ευθύνη για το σκυλί μας διαρκεί για πάντα. Όπως και η αγάπη του. Η αγάπη που μας δίνει από το πρώτο μέχρι το στερνό κτύπο της καρδιάς του.
Τα τυφλά ραντεβού κρύβουν εκπλήξεις!!
https://www.facebook.com/540511602687942/photos/a.554550087950760.1073741828.540511602687942/722578677814566/?type=1&theater