Επίσης είχαν την δυνατότητα να γνωρίσουν και τους ιδιοκτήτες των κουταβιών. Πιο σημαντικό ήταν ότι τα κουτάβια μάθαιναν ότι η παρουσία άλλων σκυλιών και ανθρώπων σήμαινε ...γλέντι (ευχάριστες εμπειρίες, μεζεδάκια, παιχνίδια κ.λ.π.).

Απαραίτητες ήταν και βασικές ασκησούλες (κάτσε, έλα, δίπλα κ.λ.π.). Μάθαιναν πως το να μου δίνουν τη προσοχή τους ήταν κάτι που τους το "πλήρωνα" με υπέροχα μεζεδάκια, πως το να έρθουν κοντά μου σήμαινε ότι κάποιο υπέροχο παιχνίδι θα ξεπήδαγε ως δια μαγείας από την τσέπη μου. Έμαθαν πως να δέχονται το άγγιγμα από περαστικούς / αγνώστους, πως να μου δίνουν τα ποδαράκια τους για έλεγχο, πως να δέχονται την χτένα και το φίμωτρο. Έμαθαν ότι άνθρωποι και σκυλιά μπορούν να συνυπάρχουν και να περνούν όλοι καλά.

Όλα τα παραπάνω πρέπει να γίνονται με δομή, με προσοχή και γνώση. Διαφορετικά εύκολα μπορεί να γυρίσουν εναντίον μας , να γίνουν Μπούμερανγκ.

Όλα τα παραπάνω είμαι σίγουρος ότι συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε τα σκυλιά μου να μεγαλώνουν ισορροποιημένα, καλοπροαίρετα και ευκολοεκπαιδεύσιμα.

Αυτό σήμαινε μεγαλύτερο μοίρασμα μαζί τους, όμορφες βόλτες και διακοπές, μηδέν ατυχήματα, καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους μας και εξαιρετική βοήθεια στη επαγγελματική μου σταδιοδρομία. Με έμαθαν πως μέσα από την έγκαιρη καθοδήγηση και κοινωνικοποίηση ο κόσμος τους φαίνεται παράδεισος και δεν υπάρχει λόγος και χώρος για σκυλοκαυγάδες, φοβίες και επιθετικότητα.

Μην περιμένετε να ξεπηδήσουν τα προβλήματα και εκ των υστέρων να ...τρέχετε και να μην φτάνετε. Δώστε τους αυτό που χρειάζονται στην κατάλληλη ηλικία.
Διαβάστε το βιβλίο που «11 Χρυσοί Κανόνες για Αρμονική Συμβίωση»