Σήμερα το πρωί , βγάζοντας τα σκυλιά μου για βόλτα έφτασα μέχρι τον περίβολο του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλου.
Ενώ πλησίαζα άκουγα πυροβολισμούς, διάφορα σφυρίγματα και ένα αυτοκίνητο να κορνάρει. Προς στιγμή το μυαλό μου πήγε στο κακό. Επλησίασα σα λίγο ακόμη και τότε κατάλαβα τι γινόταν.
Πριν 3-4 χρόνια ο διευθυντής ασφαλείας του αεροδρομίου με είχε καλέσει να συζητήσουμε δυο προβλήματα που αντιμετώπιζαν σε θέματα ασφαλείας.
Ασφάλεια Πτήσεων!!
Typography
- Medium
- Default
- Reading Mode
Το ένα ήταν κάποια αδέσποτα σκυλιά που έκοβαν βόλτες στους αεροδιαδρόμους και έθεταν σε κίνδυνο την ασφάλεια των πτήσεων. Οι υπάλληλοι τα κυνηγούσαν , αυτά έφευγαν προσωρινά αλλά ξαναγύριζαν. Κανείς δεν μπορούσε να τα πιάσει. Σε αυτό το πρόβλημα βρέθηκε εύκολη και καλή λύση.
Το δεύτερο είχε να κάνει με τα πουλιά που πετούσαν σε σμήνη και θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μέχρι και σοβαρά δυστυχήματα (ρουφιόνται μέσα στις τουρμπίνες των αεροσκαφών).
Το σκεπτικό ήταν να εκπαιδεύσουμε κάποια σκυλιά (4-5) που να κυνηγούν τα πουλιά από την περιοχή του αεροδρομίου. Για κάποιο λόγο (ίσως οικονομικό), το θέμα δεν προχώρησε.
Σήμερα το πρωί λοιπόν είδα ότι το πρόβλημα παραμένει (τα πουλιά συνεχίζουν να πετούνε στην περιοχή) και για αυτό οι υπεύθυνοι έχουν διάφορες ηχητικές παρενοχλήσεις (μαγνητοφωνημένους πυροβολισμούς, σφυρίγματα και ένα αυτοκίνητο να κορνάρει) , ώστε να φοβίζουν τα σμήνη των πουλιών και να απομακρύνονται.
Πράγματι , είδα ένα σύννεφο από πουλιά (ψαρόνια τα λέμε στο χωριό μου) να βγαίνει τρομαγμένο και να απομακρύνεται από τα όρια του αεροδρομίου. Ας μην ανησυχούμε.
Σε πολλά μεγάλα αεροδρόμια του κόσμου υπάρχουν σκυλιά τα οποία εργάζονται με βάρδιες για την απομάκρυνση αυτού του υπαρκτού κίνδυνου. Ένα τέτοια συνάντησα στο αεροδρόμιο της Ατλάντας , στην πολιτεία της Τζώρτζια των Η.Π.Α.