Η πρόεδρος του Ζωοφιλικού Σωματείου της Καρδίτσας , κ. Εύη Θάνου, και όλα τα μέλη ήταν στο πλάι των επισκεπτών και φρόντισαν να μην τους λείψει τίποτα. Η φιλική και ζεστή ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε ήταν έργο δικό τους. Με διακριτικότητα και οξυδέρκεια "κράτησαν" την συζήτηση στα πλαίσια του καλοπροαίρετου και αμοιβαίου σεβασμού. Έλειψαν οι αφορισμοί και οι ακρότητες και όλοι κατάλαβαν ότι η ωριμότητα και η από κοινού προσπάθεια μπορούν να αποφέρουν καλύτερους και περισσότερους καρπούς.

Η γενική εικόνα του συνεδρίου ήταν άριστη. Το υλικό υπεραρκετό. Ο προβληματισμός ορατός. Τα συμπεράσματα ενθαρρυντικά. Δημιουργήθηκαν γνωριμίες, προσδοκίες και δόθηκαν υποσχέσεις.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Το StarDogs ήταν εκεί (Άννα Παπάζογλου & Γιάννης Αραχωβίτης)|}images/stories/2008/10/18.jpg{/rokbox}

Μάλλον το επόμενο ραντεβού θα είναι του χρόνου στη πόλη της Δράμας.

Οδοιπορικό στην λίμνη Πλαστήρα. Ζώα σε φυσικό περιβάλλον.

Λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καρδίτσα, πάνω στα ξακουστά βουνά των Αγράφων, βρίσκεται ένα από τα πιο μαγευτικά μέρη της πατρίδας μας. Η Λίμνη Πλαστήρα. Ένας υδάτινος όγκος στη μέση των βουνών. Απότομες βουνοκορφές πάνω από το κεφάλι σου και γαλήνια νερά στα πόδια σου. Νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε άλλη χώρα. Πανέμορφα μικρά χωριά και δωμάτια με αναμμένο τζάκι και ρουστίκ διακόσμηση. Η πέτρα και το ξύλο βασιλεύουν. Σε κάθε στροφή του δρόμου ένα διαφορετικό τοπίο, μια άλλη όψη του αγνού και του αφτιασίδοτου.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Η λίμνη Πλαστήρα|}images/stories/2008/10/01.jpg{/rokbox}

Πιες το καφέ σου στο Αγνάντι , στο Νεοχώρι. Το μάτι δεν χορταίνει να θαυμάζει την απέραντη άπλα μπροστά του. Νοιώθεις να θέλεις να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις πάνω από τη λίμνη που άλλαξε για πάντα το σκηνικό και την πορεία του τόπου.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Πρωινός καφές και τοπικά εδέσματα στο Νεωχώρι (Αγνάντι) με θέα τη λίμνη|}images/stories/2008/10/03.jpg{/rokbox}

Ναι, ο τουρισμός έχει φτάσει και εδώ. Αλλά ακόμη δεν έχει γίνει άσχημο θεριό που καταστρέφει την εικόνα που ζεσταίνει τη ψυχή μας με παιδικές αναμνήσεις.Είναι ακόμη απονήρευτος.

Βεβαίως, ως εκπαιδευτές σκύλων και φιλόζωοι, αυτό που μας τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον μας δεν ήταν το φυσικό πανέμορφο τοπίο αλλά τα διάφορα ζώα που ζουν σε αυτό τον παράδεισο.

Όπου και να κοίταζες όλο και κάποια μορφή ζωής ξεπήδαγε μπροστά στα μάτια. Να ένας  κότσυφας που κατηφόρισε κελαηδώντας και κρύφτηκε βιαστικά μέσα στο ρέμα. Πάνω στη λίμνη οι πάπιες σεργιάνιζαν εδώ και κει. Τα γεράκια από ψηλά έψαχναν για γεύμα.

Στην επόμενη στροφή πέσαμε σε μια αγέλη από γουρούνια ελεύθερης βοσκής. Δίπλα τους, σε αρμονική συμβίωση δυο σκύλοι απροσδιόριστης ταυτότητας. Το ένα μας πλησίασε και μας έξυνε με το ποδάρι του. Το άλλο μας στραβοκοίταζε σαν ανεπιθύμητους ταραξίες της γαλήνης του. Τα γουρουνάκια αρκετά εξοικειωμένα με τα αυτοκίνητα και τους ανθρώπους πόζαραν για να μπουν στις σελίδες του Ζωοφιλία.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Το σκυλί συντροφεύει τα γουρούνια στη βοσκή|}images/stories/2008/10/02.jpg{/rokbox}   {rokbox album=|Συνέδριο| title=|Το μικρό γουρουνόσκυλο ήταν πολύ φιλικό|}images/stories/2008/10/12.jpg{/rokbox}

Μια σκουρόχρωμη αγελάδα πίσω από ένα θάμνο μας κοίταξε με τα τεράστια μάτια της. Δεν συγκινήθηκε ιδιαίτερα από την παρουσία μας και συνέχισε να αναμασάει το πράσινο χορτάρι του βουνού. Η κουδούνα της κτυπούσε αργά , κοιμιστικά και απόκοσμα. Ο χρόνος δεν ενδιέφερε το τεράστιο ζώο. Καμιά βιασύνη. Και αύριο κάπου εκεί τριγύρω θα ήταν.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Αγελάδα ελεύθερης βοσκής|}images/stories/2008/10/17.jpg{/rokbox}

Αφού περάσετε το φράγμα, κάντε τον κόπο και ανεβείτε μέχρι το παρατηρητήριο. Πάρτε μαζί σας ένα θερμός με ζεστή σοκολάτα και κάντε ένα τσιγάρο αγναντεύοντας το άπειρο πράσινο και τη λίμνη από ψηλά. Αδειάστε το μυαλό σας από τις σκοτούρες. Κλείστε το κινητό, αφεθείτε, ταξιδέψτε. Ρουφήξτε καθαρό βουνίσιο αέρα.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Ένα σκυλάκι , μόνιμος κάτοικος του φράγματος της λίμνης|}images/stories/2008/10/19.jpg{/rokbox}   {rokbox album=|Συνέδριο| title=|Η θέα από το Παρατηρητήριο είναι εκπληκτικής ομορφιάς|}images/stories/2008/10/14.jpg{/rokbox}

Ένα κοπάδι κατσίκες μας έκοψε με το έτσι θέλω το δρόμο. Εδώ έχουν προτεραιότητα. Είναι στο βασίλειό τους. Πολύχρωμες, με τεράστια κέρατα και πολύφωνα τροκάνια. Το ντόπιο τυρί και το γιαούρτι είναι φημισμένα. 

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Προτεραιότητα έχουν τα ζώα (κατσίκες) του βουνού|}images/stories/2008/10/13.jpg{/rokbox}

Κάμποσες γάτες μοιράστηκαν το πρωινό μας γεύμα στο χωριό Νεοχώρι. Τα γκαρσόνια μας κοίταξαν, έτοιμα να επέμβουν, αλλά τους κάναμε νόημα ότι δεν μας ενοχλούν τα γατάκια. Πιάσαμε κουβέντα. Ο ένας ότι είχε φύγει από την Αθήνα. "Έξι μήνες είμαι εδώ. Ξεκόλλησα από την Αθήνα. Κάθε μέρα έρχομαι από το Μουζάκι, 30 χιλιόμετρα σύρε και 30 πάενε! Δεν με κουράζει καθόλου. Σταματάω και πίνω νερό από τις πηγές".

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Ο κεραμιδόγατος μοιράστηκε το πρωινό μαζί μας|}images/stories/2008/10/04.jpg{/rokbox}

Πιο κάτω κατεβήκαμε στη λίμνη. Βρήκαμε κάτι βάρκες. Θα ήταν ωραίο να πηγαίναμε βαρκάδα. Οι πάπιες μας κορόιδευαν από το νερό. Η στάθμη του νερού αρκετά χαμηλά, ανησυχητικά. Ας ελπίσουμε αυτός ο χειμώνας να βρέξει και να χιονίσει.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Βαρκάδα δυστυχώς δεν κάναμε|}images/stories/2008/10/06.jpg{/rokbox}

Μια ολόκληρη αγέλη από άλογα έβοσκε ελεύθερη. Εικόνες από την εποχή των καουμπόυδων. Η Άννα τα πλησίασε για να τα φωτογραφήσει. Αυτά ρουθούνιζαν ενοχλημένα από την παρουσία μας, κτυπούσαν τις οπλές τους και απομακρύνθηκαν ακατάδεκτα και περήφανα.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Εικόνες από Άγρια Δύση|}images/stories/2008/10/10.jpg{/rokbox} 

Το μικρό κοπάδι με τα πρόβατα είχε την φρουρά του. Ακροβολισμένοι σκοποί δυο Ελληνικοί Ποιμενικοί. Ήρεμοι μα άγρυπνοι. Δεν μπήκαν στον κόπο να σηκωθούν αλλά έλεγχαν , ανασηκώνοντας που και που το κεφάλι τους, τις προθέσεις μας.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Πρόβατα σε βοσκή|}images/stories/2008/10/05.jpg{/rokbox}  {rokbox album=|Συνέδριο| title=|Ελληνικός Ποιμενικός σε ώρα καθήκοντος|}images/stories/2008/10/11.jpg{/rokbox}

Πανέμορφα σπιτάκια . Ξύλινα, πέτρινα με πέργκολες ,κήπους και λουλούδια. Στο βάθος και άλλα . ψηλότερα βουνά. Ταβέρνες με ζεστά γεύματα. Καπνός να βγαίνει από τις καμινάδες. Εφοδιαστήκαμε με χυλοπίτες, τραχανά και ντόπιο μέλι.

{rokbox album=|Συνέδριο| title=|Κουκλίστικα σπιτάκια από ξύλο & πέτρα|}images/stories/2008/10/09.jpg{/rokbox}   {rokbox album=|Συνέδριο| title=|Λουλούδια παντού|}images/stories/2008/10/07.jpg{/rokbox}  {rokbox album=|Συνέδριο| title=|Λουλούδια παντού|}images/stories/2008/10/08.jpg{/rokbox}  {rokbox album=|Συνέδριο| title=|Συχνή εναλλαγή τοπίου|}images/stories/2008/10/15.jpg{/rokbox}  {rokbox album=|Συνέδριο| title=|Συχνή εναλλαγή τοπίου|}images/stories/2008/10/16.jpg{/rokbox}

Πήραμε το δρόμο της επιστροφής με κρύα καρδιά. Είπαμε να μοιραστούμε το όνειρο μαζί σας και γράψαμε αυτές τις λίγες γραμμές.