Είναι οξύ ιατρικό σύνδρομο που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Εμφανίζεται συνήθως σε ενήλικα σκυλιά μεγαλόσωμων φυλών και με βαθύ και μεγάλο θώρακα, όπως Αγ. Βερνάρδου, Μεγάλοι Δανοί, Μπορζόι, Σέτερ, Λυκόσκυλα.
Η αιτιολογία του συνδρόμου αυτού δεν είναι διευκρινισμένη. Είναι πάντως γνωστό ότι της στροφής προηγείται πάντοτε οξεία διάταση του στομάχου. Πολλοί πιστεύουν ότι η χαλαρότητα του ηπατογαστρικού και ηπατοδωδεκαδακτυλικών συνδέσμων οδηγούν στην αυξημένη δυνατότητα για κίνηση του στομάχου.
Προδιαθέτοντες παράγοντες που οδηγούν στη διάταση του στομάχου θεωρούνται η πολυφαγία, η αεροφαγία, η μεγάλη κατανάλωση νερού και συνήθως σε συνδυασμό με άσκηση αμέσως μετά.
Συνήθως, σημειώνεται στροφή 270˚ προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού και σπάνια στροφή 90˚ με φορά αντίθετη προς τη προηγούμενη. Η στροφή του στομάχου προκαλεί σύγκλειση του καρδιακού και του πυλωρικού στομίου, στραγγαλισμό των γαστροσπληνικών αιμοφόρων αγγείων και αναδίπλωση του περιφερικού συνήθως τμήματος της σπλήνας με αποτέλεσμα τη παθητική συμφόρηση του στομάχου και της σπλήνας. Η συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων αερίων και υγρών στο στομάχι οδηγεί σε κυκλοφορικές διαταραχές και ανατρέπει την ισορροπία υγρών και ηλεκτρολυτών του οργανισμού. Επιπλέον ο τυμπανισμός παρεμποδίζει τις κινήσεις του διαφράγματος και την αναπνοή και ακόμη σοβαρότερα την επιστροφή του αίματος στη καρδιά από τη πίεση που ασκείται πάνω στην οπίσθια κοίλη φλέβα. Όλα αυτά οδηγούν σε κυκλοφορική καταπληξία με τελικό αποτέλεσμα το θάνατο του ζώου.
Συμπτωματολογία
Ύστερα από 1-15 ώρες από το φαγητό παρατηρείται αιφνίδια διόγκωση του μπροστινού τμήματος της κοιλιάς που παρουσιάζεται σκληρή στη ψηλάφηση. Επιπλέον έχουμε άφθονα σάλια, συχνές και συνήθως αποτυχημένες προσπάθειες για εμετό καθώς και έντονο κοιλιακό πόνο. Όσο περνάει η ώρα το ζώο παρουσιάζει απροθυμία μετακίνησης, επιπόλαιη αναπνοή, γρήγορο και αδύνατο σφυγμό και αναιμικούς βλεννογόνους. Η διάρκεια της αρρώστιας συνήθως είναι μικρότερη από 8 ώρες.
Η διάγνωση βασίζεται στην αιφνίδια και γρήγορη διόγκωση του μπροστινού τμήματος της κοιλίας, στις συχνές και αποτυχημένες προσπάθειες για εμετό και στην αποτυχία να περάσουμε στομαχικό καθετήρα στο ζώο.
Όπως καταλαβαίνεται δεν πρέπει σε τέτοια περίπτωση να υπάρξει καθυστέρηση στην έναρξη και θεραπεία του ζώου, γιατί έτσι κι αλλιώς η πρόγνωση είναι δυσμενής, εξαιτίας της γρήγορης εξέλιξης του συνδρόμου. Η πρόγνωση θα μπορούσε να είναι καλή μόνο αν η επέμβαση γίνει πολύ νωρίς και μάλιστα μέσα στις πρώτες 2 με 3 ώρες από τη στιγμή που ξεκινά η αρρώστια.
Θεραπεία
Στη θεραπεία πρώτος στόχος είναι η αντιμετώπιση της κυκλοφορικής καταπληξίας, με την αποσυμπίεση του στομάχου και ταυτόχρονα η ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και υλεκρολυτών. Στη συνέχεια γίνεται προσπάθεια να τοποθετήσουμε στομαχικό καθετήρα με σκοπό να μειωθεί η πίεση στο στομάχι. Αν αυτό είναι αδύνατο γίνεται παρακέντηση του στομάχου με βελόνα. Πρέπει να ξέρουμε ότι η απομάκρυνση των αερίων πρέπει να γίνεται αργά-αργά γιατί διαφορετικά θα έχουμε μεγάλη εισροή αίματος στα αγγεία των κοιλιακών σπλάχνων, όπου και θα λιμνάσει και έτσι θα έχουμε επιδείνωση της κυκλοφορικής καταπληξίας. Αμέσως μετά ακολουθεί η χειρουργική επέμβαση για ανάταξη και καθήλωση του στομάχου, με 1-2 ραφές πάνω στο κοιλιακό τοίχωμα. Η καθήλωση είναι υποχρεωτική για να αποκλείσουμε ενδεχόμενη υποτροπή.
Πρόληψη
Η πρόληψη πρέπει να περιλαμβάνει μικρά γεύματα και ταΐστρα του ζώου ψηλά. Που σημαίνει τοποθέτηση των δοχείων φαγητού και νερού πάνω σε ειδικούς ορθοστάτες που κυκλοφορούν στο εμπόριο, και όχι έντονη δραστηριότητα μετά το φαγητό.