Γλώσσα σώματος & κινήσεις

Οποιαδήποτε κίνηση / στάση του σώματός μας (χεριού, ποδιού, κεφαλιού, στάση σώματος, τρέξιμο,  κ.λ.π.) είναι ένα ερέθισμα που το σκυλί αντιλαμβάνεται και χρειάζεται  να κωδικοποιήσει (να του δώσει σημασία) ή να αδιαφορήσει. Αυτή η διαδικασία γίνεται συνεχώς, 24 ώρες το 24ωρο ώσπου το σκυλί το σκυλί να ξεκαθαρίσει τι είναι σημαντικό και ποια σημασία έχει, καθώς επίσης  τι να θεωρήσει ασήμαντο.

Για παράδειγμα, το άπλωμα του χεριού μας προς το σβέρκο του σκυλιού, το σκυλί ανάλογα με τη φύση του, τις εμπειρίες του , το χαρακτήρα του, τη συναισθηματική φόρτιση της στιγμής και το περιβάλλον μπορεί να το ερμηνεύσει με διαφορετικούς τρόπους. Μπορεί να το θεωρήσει κίνηση για χάιδι, αγκάλιασμα, κίνηση προστασίας, απειλή θανάτωσης, σύλληψης, πνιγμού κ.λ.π.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι το να τρέξουμε πίσω του. Μπορεί να το ερμηνεύσει ως καταδίωξη, ως παιγνίδι – κυνηγητό, προσπάθεια βοήθειας ή σύλληψης κ.λ.π.

Γλώσσα του σώματος αποτελεί και ο τόνος της φωνής μας- φιλικός, εχθρικός, παιχνιδιάρικος, απότομος, έντονος κ.λ.π.

Είναι λοιπόν προφανές ότι το σκυλί θα νιώσει και θα δράσει διαφορετικά σε κάθε περίπτωση.

Για να μπορέσει αυτή η διαδικασία κωδικοποίησης να γίνει με ακρίβεια και ταχύτητα, το σκυλί χρειάζεται χρόνο, επαναλήψεις, κατάλληλες καταστάσεις και περιβάλλον. Θα πρέπει να είναι σε κατάσταση μάθησης (σχετικά χαλαρό, συγκεντρωμένο, ενδιαφέρον, ευχάριστο) και όχι σε κατάσταση αυτόματης αντίδρασης (φόβος, πανικός, ξάφνιασμα ). Η μάθηση στην θετική εκπαίδευση σκύλων είναι μια νοητική (και όχι μόνο) επεξεργασία πληροφοριών. Η αυτόματη αντίδραση αντιθέτως είναι περισσότερο μια ενστικτώδη κίνηση (χωρίς επεξεργασία).

Ο εκπαιδευτής / κηδεμόνας οφείλει να βοηθήσει το σκυλί να «μάθει πώς να μαθαίνει». Αυτό απαιτεί γνώση, ικανότητα, ξεκάθαρους μικρούς και μεγάλους στόχους, υπομονή και δουλειά. Απαιτεί συνέπεια κινήσεων και διακριτά ερεθίσματα ώστε το σκυλί να μπορέσει με ακρίβεια και αυτοπεποίθηση να αντιλαμβάνεται τι σημαίνει η κάθε διαφορετική κίνηση (ερέθισμα- «εντολή»- σινιάλο).

Αν τα ερεθίσματα (προφορικά/ οπτικά σινιάλα) είναι ασυνάρτητα, μπερδεμένα, χωρίς συνέπεια και στόχευση) τότε το σκυλί αδυνατεί να βγάλει σταθερό συμπέρασμα, αγχώνεται, δεν ξέρει πώς να αντιδράσει και δεν δείχνει ζήλο και ενδιαφέρον για εκπαίδευση. «Κλείνει» και προτιμά να το αφήσουμε στην ησυχία του.

Η ξεκάθαρη οπτική και ηχητική επικοινωνία με το σκυλί μειώνει δραματικά τη σύγχυση, το στρες και το χρόνο εκπαίδευσης του σκυλιού. Όταν ένα σκυλί δεν μαθαίνει, το πιθανότερο είναι ότι κάνουμε λάθος εμείς. Εμείς οφείλουμε να βοηθήσουμε το σκυλί. Οι κινήσεις μας και η γλώσσα του σώματός μας είναι βασικά εργαλεία. Θυμάμαι πάντα τη συμβουλή του δασκάλου  μου (Μπομπ Μπέιλι). « Η εκπαίδευση του σκύλου στηρίζεται στη μηχανική κινήσεων».

Χρειάζεται λοιπόν να μάθουμε το  πώς, πότε , πόσο και τι θα κινήσουμε (ή θα πούμε), ώστε η επικοινωνία με το σκυλί μας να είναι σαφής, ξεκάθαρη, συγκεκριμένη. Τότε το σκυλί μαθαίνει ευκολότερα, γρηγορότερα, ασφαλέστερα.

Γίνε επαγγελματίας εκπαιδευτής σκύλων. Συνδύασε προσφορά και επαγγελματική εξέλιξη με κάτι ευχάριστο.

Πληρ.  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.