-του Γιάννη Α. Αραχωβίτη

Σεμινάρια εκπαιδευτών σκύλων

www.StarDogs.gr

Τα σκυλιά, όπως και τα παιδιά, χρειάζονται να μάθουν από μικρή ηλικία πώς να αντέχουν στις δυσκολίες (όταν τα πράγματα δεν είναι εύκολα ή δεν εξελίσσονται όπως θα ήθελαν). Αν δεν το μάθουν, όταν αργότερα (αναπόφευκτα) βρεθούν αντιμέτωπα με παρόμοιες καταστάσεις, επηρεάζονται με το παραμικρό, καταρρέουν εύκολα και καταφεύγουν σε «υπερβολικές» αντιδράσεις. Και ας μην ξεχνάμε εδώ, ότι τα σκυλιά διαθέτουν και μεγαλύτερα δόντια.

Ένα σκυλί που δεν έχει μάθει να είναι υπομονετικό, ανθεκτικό και κοινωνικά ευπροσάρμοστο εύκολα καταφεύγει στις φοβέρες (γρυλλίσματα κ.λ.π.) και τα δαγκώματα όταν δεν γίνεται το δικό του ή του ζητάμε να κάνει συγκεκριμένες συμπεριφορές (π.χ. να βγει για λίγο στο μπαλκόνι) ή απλώς μας αφήσει να του κόψουμε τα νύχια.

Μερικά κουτάβια γεννιούνται με χαμηλό επίπεδο ανοχής και αντοχής. Αν πιάσεις ένα τέτοιο κουτάβι, βλέπεις ότι ζορίζεται, δεν ηρεμεί, δεν θέλει να το πάρεις αγκαλιά, κοιτάζει να απομακρυνθεί. Με την παραμικρή κίνηση ή ήχο το βλέπεις να ζαρώνει ή να το βάζει στα πόδια.

Κάποια άλλα αποκτούν ή αναπτύσσουν αυτό το «χούι» μέσα από τις εμπειρίες σε μικρή ηλικία (αλληλοεπίδραση προς το περιβάλλον).

Έτσι μαθαίνουν να είναι δύστροπα, απρόβλεπτα, απαιτητικά και αντιδραστικά.

Περίπου όπως και ένα παιδί, μεγαλώνουν καλο (κακο)- μαθημένα και δεν «φρενάρουν» με τίποτα αν δεν περάσει το δικό τους.

Με το να επιτρέπουμε τα πάντα σε ένα κουτάβι (ή σε ένα παιδί), παραλείποντας να τα διδάξουμε αυτοσυγκράτηση, υπομονή, ανοχή και αντοχή, είναι σαν να ακολουθούμε πιστά μια συνταγή …καταστροφής.

Θα πρέπει από μικρή ηλικία να βάλουμε στην εξίσωση της εκπαίδευσης και ασκήσεις αυτοελέγχου, υπομονής, συναισθηματικής ισορροπίας. Με απλό τρόπο μαθαίνουμε στο σκυλί, ότι δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες, να περιμένει, να μην είναι όλη την ώρα μέσα στα πόδια μας ή στην αγκαλιά μας και .. στο κρεβάτι μας. Μαθαίνει ότι κάποιες ώρες θα φάει, κάποιες άλλες θα κοιμηθεί, κάποιες άλλες θα μείνει για λίγο μόνο του. Μην κάνετε το λάθος της γιαγιάς, που πάντα υποχωρεί μπροστά στη «γκρίνια» και τις αδικαιολόγητες απαιτήσεις του εγγονιού. Έτσι συνηθίζει, μαθαίνει και το όχι στη ζωή και δεν το πιάνει κρίση σε στιγμές κρίσης. Μάθετε στο σκυλί σας να είναι ευπροσάρμοστο σε όλα τα σενάρια.

Αγάπη δεν σημαίνει να δίνεις τα πάντα στα παιδιά χωρίς κρίση και στόχο, όποτε λάχει και όποτε το ζητήσουν. Τα παιδιά και τα σκυλιά ωφελούνται όταν τα εκπαιδεύουμε σωστά (και με αγάπη) ώστε να μπορούν να είναι ισορροπημένα αργότερα και να μη «φρικάρουν» με την παραμικρή δυσκολία που θα συναντήσουν. Καθήκον και χρέος των κηδεμόνων είναι να χτίσουν δυνατούς και καλούς χαρακτήρες. Όχι ιδιότροπα και δυστυχισμένα πλάσματα, που τυραννούνε όλο τον κόσμο και δεν είναι κοινωνικά αποδεκτά.

Το γνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο να λες όχι σε ένα κουτάβι (ή ένα παιδί). Θεωρούμε ότι αν τους τα δώσουμε όλα θα είναι ευτυχισμένα και θα καταλάβουν ότι τα αγαπάμε. Αλλά ας το σκεφτούμε λιγάκι. Άλλο αγάπη και άλλο …ξέφραγο αμπέλι

Αν τους μάθουμε να είναι υπομονετικά, βολικά, με καλούς τρόπους, να αντέχουν στα ζόρια της ζωής, να αποφεύγουν τις ατελείωτες συγκρούσεις, να συνεργάζονται, να έχουν αντοχή και υπομονή, ίσως τους δίνουμε μερικά από τα καλύτερα δώρα/ εφόδια της ζωής. Ένα ασφαλές, βολικό και ισορροπημένο σκυλί έχει διαβατήριο για μια υπέροχη ζωή ανάμεσά μας. Για ένα κακομαθημένο σκυλί , κακό είναι το ριζικό και (η τύχη) του.

Καριέρα Εκπαιδευτή σκύλων