Το πιο σημαντικό δεν είναι το πόσες γνώσεις βάζουμε στο κεφάλι μας, ούτε ο καταμερισμός αυτών. Είναι το ΠΩΣ συνδέουμε αυτά που ξέρουμε.

Πολλές φορές μας πιάνει η μανία να διαβάζουμε (βλέπουμε, ακούμε κ.λ.π.) ατελείωτα όσο πιο πολλά γίνεται και από όσες πιο πολλές πηγές μπορούμε, ελπίζοντας πώς έτσι θα γίνουμε σοφοί. Γινόμαστε αυτό που λένε οι ξένοι information addicts (πρεζόνια πληροφοριών).
Γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να επικεντρωνόμαστε στην επεξεργασία των γνώσεων, στο πώς να τις κάνουμε κτήμα μας (να τις ξέρουμε απέξω & ανακατωτά) και ΠΩΣ να τις συνδέουμε μεταξύ τους (συνδυαστικά).
Όταν ένα πρόβλημα στην εκπαίδευση σκύλων (αλλά και στη ζωή) το βλέπεις αποκομμένα (μόνο από μια οπτική γωνία και ανεξάρτητα από το σύνολο), τότε έχουμε έλλειψη αντίληψης του προβλήματος, έλλειψη πολλών λύσεων και εργαλείων επίλυσης, και πιθανόν στην προσπάθειά μας να λύσουμε ένα πρόβλημα να μας διαφεύγουν ή να δημιουργούμε άθελά μας άλλα, περισσότερα και ενδεχομένως σοβαρότερα προβλήματα.

Για αυτό και λέω στους μαθητές μας (Σχολή εκπαιδευτών σκύλων του StarDogs) ότι για κάθε περίπτωση απαιτείται «ευρεία και βαθιά» σκέψη. Αυτή η διαδικασία όμως απαιτεί διάθεση, ικανότητα και εμπειρία.
Κάποιος (κηδεμόνας/ εκπαιδευτής σκύλων κ.λ.π.) αν δεν έχει διάθεση να το ψάξει, απλούστατα δεν θα το βρει.
Κάποιος που δεν έχει αναπτύξει την ικανότητα, απλούστατα δεν μπορεί.
Κάποιος που δεν έχει εμπειρία, δεν είναι εύκολο να συνδέσει με ευκολία και ακρίβεια ένα μεγάλο και πολύπλοκο παζλ.

« Εν αρχή ην ο λόγος» έλεγαν οι αρχαίοι. Εδώ ας δώσουμε την έννοια της «σκέψης» στον λόγο. Δηλαδή ότι κάτι πρώτα θα το σκεφτούμε (επεξεργαστούμε στο μυαλό μας) και μετά θα επιλέξουμε την πράξη (ή πράξεις) που θα ακολουθήσουμε.
Αλλά για να σκεφτούμε σωστά πρέπει να έχουμε μεν αρκετές γνώσεις / πληροφορίες αλλά κυρίως να μπορούμε να τις συνδυάσουμε.
Για να μπορέσει ένα μυαλό να συνδυάσει γρήγορα, ταυτόχρονα και με ακρίβεια δεκάδες πληροφοριών χρειάζεται ικανότητα (αναπτύσσεται με την επίμονη και σωστή εξάσκηση), εμπειρία (αποκτάται με τη μακρόχρονη και σοβαρή ενασχόληση) και διάθεση (με το πόσο αγαπάμε και πώς εξασκούμε ένα επάγγελμα).

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο μέσος κηδεμόνας σκύλου δεν είναι αναρίθμητα. Οι περισσότεροι δεν αντιμετωπίζουν περισσότερα από 10-15 προβλήματα. Τι συμβαίνει όμως και δεν έχουμε τα σκυλιά (με τη συμπεριφορά) που θα θέλαμε;

Γενικώς στην επιτυχία μιας εκπαίδευσης σκύλου (με εκπαιδευτή) παίζουν βασικό ρόλο κυρίως 4 παράγοντες:
1) To σκυλί
2) Οι κηδεμόνες του σκυλιού
3) Το γενικότερο περιβάλλον
4) Και ο εκπαιδευτής

Εδώ βεβαίως εξετάζουμε το ρόλο του εκπαιδευτή. Αυτός είναι ο επαγγελματίας και αυτός οφείλει να βρίσκει τις καλύτερες λύσεις, να εφαρμόζει τις καλύτερες τεχνικές και να καθοδηγεί μαεστρικά τους κηδεμόνες με θετικό τρόπο. Με αλλά λόγια και « ο σκοπός / στόχος της εκπαίδευσης αλλά και ο τρόπος/ μέθοδος επίτευξης» θα πρέπει να είναι οι καλύτερες επιλογές.

Και εδώ βεβαίως έγκειται η σοβαρότητα της επιλογής του επαγγελματία που ζητάμε να μας βοηθήσει στη σχέση μας με το σκυλί μας.

Δυστυχώς η «σοβαρή και σκληρή σκέψη» απαιτεί ενέργεια, κόπο, χρόνο. Απαιτεί μυαλό κοφτερό και όρεξη να το δουλέψουμε. Κάτι που προφανώς δεν είναι εύκολο για όλους τους ανθρώπους. Αυτός όμως που θέλει να γίνει πολύ καλός σε κάτι, που σέβεται τον εαυτό του, τη δουλειά του και τους πελάτες του οφείλει να «ιδρώσει» για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο.

Απαιτείται όχι μόνο να γνωρίζει τα 24 γράμματα της αλφαβήτας (το καθένα από μόνο του) αλλά κυρίως το πώς συνδυάζονται με χιλιάδες τρόπους και δημιουργούν μια υπέροχη γλώσσα με αρχή, μέση και τέλος.
Απαιτείται όχι μόνο να γνωρίζει τους αριθμούς από το 0 -9 αλλά και πώς να κάνει συνδυαστικά μαθηματικές πράξεις δημιουργώντας με ακρίβεια των απέραντο κόσμο των μαθηματικών.