"Δεν καταλαβαίνω το «όχι» στην σωματοφυλακή σκύλων. Ή μάλλον το καταλαβαίνω αλλά έχω την εντύπωση ότι με τα πολλά «όχι» η κοινή γνώμη θα μας βαρεθεί γρήγορα και δεν θα μας πάρει πολύ στα σοβαρά. Κάποιος ζει σε ένα απόμερο μέρος και έχει την μονοκατοικία του και θέλει τα σκυλιά του, τα οποία τα υπεραγαπάει και τα φροντίζει, να μπορούν να τον προστατεύσουν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο. Δεν μπορείς να δείχνεις τα σκυλιά της αστυνομίας και του στρατού και μετά να πεις ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΗ ΣΚΥΛΩΝ". –Χριστίνα Βασδόκα
- Αρχική
- Ρωτάτε Απαντάμε
Δαλματίας
Αγαπητέ κύριε Αραχωβίτη,
Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα κι ελπίζω να βρω τη λύση στην εμπειρία σας.
Μία γέννα 8 κουταβιών που βρέθηκε πεταμένη, όταν τα μωρά ήταν 20 ημερών, κατέληξε στο καταφύγιο. Μεγάλωσαν με πολύ αγάπη (ήταν από τα πρώτα μας κουτάβια και δεν είχαμε πολλά ζώα τότε) και υιοθετήθηκαν. Όλα έγιναν πανέμορφα σκυλιά, όλα όμως δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν στον έξω κόσμο. Ακόμα, μετά από δύο περίπου χρόνια, έχουν ορισμένες φοβίες πχ ξένους ανθρώπους, μεγάλα αυτοκίνητα κλπ. Οι οικογένειές τους όμως τα λατρεύουν όπως είναι.
Ένα από αυτά όμως δεν είχε καλή τύχη. Η Αμάντα-Κιάρα (ημίαιμο Δαλματίας) έζησε ένα περίπου χρόνο με την οικογένειά της, η οποία δυστυχώς δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει το ζώο να ξεπεράσει τους φόβους του, με αποτέλεσμα να μην την βγάζουν έξω και να την αφήνουν για πολλές ώρες μόνη της. Εκείνη λέρωνε μέσα και κατέστρεφε τα έπιπλα. Η οικογένειά της δεν την ήθελε πια, και η Αμάντα πήγε για 3 περίπου μήνες στο σπίτι μιας φίλης που έχει 3 σκυλιά. Η Αμάντα στο καινούργιο περιβάλλον ήταν ένα πανικόβλητο ζώο, που είχε, θα μπορούσε να πει κανείς, αυτοκτονικές τάσεις. Ηρέμησε όμως με τη βοήθεια της φίλης και των σκυλιών της κι άρχισε να χαίρεται τη ζωή, πάντα όμως ήταν ένα ζώο φοβισμένο. Υιοθετήθηκε ξανά από μία οικογένεια με ένα σκύλο. Η καινούργια της οικογένεια γνώριζε καλά τα προβλήματά της και σίγουροι για τις ικανότητές τους την πήραν. Δεν ζήτησαν βοήθεια από επαγγελματία, την κράτησαν περίπου 6 μήνες, μέχρι που πριν από μερικές ημέρες μας ειδοποίησαν ότι δεν μπορούν να την κρατήσουν άλλο γιατί καταστρέφει τα έπιπλα.
Αποφάσισα να την φέρω πίσω και να προσπαθήσω εδώ πλέον, στην Ελλάδα, μήπως μπορέσω και σώσω το ζώο από τον τρόμο που το διακατέχει (η Αμάντα έζησε στη Γερμανία από την πρώτη της υιοθεσία). Η σκυλίτσα είναι τώρα περίπου 2 ετών, στειρωμένη και εμβολιασμένη. Είμαι διατεθειμένη να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μπορέσει η Αμάντα να αποβάλει τους φόβους της και να γίνει ένα ευτυχισμένο ζώο. Ακόμα κι αν το Καταφύγιο δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει την επαγγελματική βοήθεια, θα αναλάβω προσωπικά τα έξοδά της. Δεν θέλω να δοκιμάσω με καινούργια υιοθεσία όσο η Αμάντα δεν έχει μία evaluation από έναν έμπειρο επαγγελματία. Η εναλλαγή οικογενειών και σπιτιών, πιστεύω, θα της κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό απ' ό,τι έχει πάθει μέχρι τώρα. Κάθε καινούργιο σπίτι θα είναι για την Αμάντα κι ένα καινούργιο βάρος μέσα στη ψυχούλα της.
Περιμένω μία αναφορά από την τελευταία της οικογένεια με λεπτομέρειες για τον χαρακτήρα της και την συμπεριφορά της και θα έρθω πάλι σε επαφή μαζί σας. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα μία πρώτη εκτίμηση από σας για τις πιθανότητες που έχει η Αμάντα Κιάρα, να γίνει ένα ευτυχισμένο ζώο.
Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα κι ελπίζω να βρω τη λύση στην εμπειρία σας.
Μία γέννα 8 κουταβιών που βρέθηκε πεταμένη, όταν τα μωρά ήταν 20 ημερών, κατέληξε στο καταφύγιο. Μεγάλωσαν με πολύ αγάπη (ήταν από τα πρώτα μας κουτάβια και δεν είχαμε πολλά ζώα τότε) και υιοθετήθηκαν. Όλα έγιναν πανέμορφα σκυλιά, όλα όμως δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν στον έξω κόσμο. Ακόμα, μετά από δύο περίπου χρόνια, έχουν ορισμένες φοβίες πχ ξένους ανθρώπους, μεγάλα αυτοκίνητα κλπ. Οι οικογένειές τους όμως τα λατρεύουν όπως είναι.
Ένα από αυτά όμως δεν είχε καλή τύχη. Η Αμάντα-Κιάρα (ημίαιμο Δαλματίας) έζησε ένα περίπου χρόνο με την οικογένειά της, η οποία δυστυχώς δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει το ζώο να ξεπεράσει τους φόβους του, με αποτέλεσμα να μην την βγάζουν έξω και να την αφήνουν για πολλές ώρες μόνη της. Εκείνη λέρωνε μέσα και κατέστρεφε τα έπιπλα. Η οικογένειά της δεν την ήθελε πια, και η Αμάντα πήγε για 3 περίπου μήνες στο σπίτι μιας φίλης που έχει 3 σκυλιά. Η Αμάντα στο καινούργιο περιβάλλον ήταν ένα πανικόβλητο ζώο, που είχε, θα μπορούσε να πει κανείς, αυτοκτονικές τάσεις. Ηρέμησε όμως με τη βοήθεια της φίλης και των σκυλιών της κι άρχισε να χαίρεται τη ζωή, πάντα όμως ήταν ένα ζώο φοβισμένο. Υιοθετήθηκε ξανά από μία οικογένεια με ένα σκύλο. Η καινούργια της οικογένεια γνώριζε καλά τα προβλήματά της και σίγουροι για τις ικανότητές τους την πήραν. Δεν ζήτησαν βοήθεια από επαγγελματία, την κράτησαν περίπου 6 μήνες, μέχρι που πριν από μερικές ημέρες μας ειδοποίησαν ότι δεν μπορούν να την κρατήσουν άλλο γιατί καταστρέφει τα έπιπλα.
Αποφάσισα να την φέρω πίσω και να προσπαθήσω εδώ πλέον, στην Ελλάδα, μήπως μπορέσω και σώσω το ζώο από τον τρόμο που το διακατέχει (η Αμάντα έζησε στη Γερμανία από την πρώτη της υιοθεσία). Η σκυλίτσα είναι τώρα περίπου 2 ετών, στειρωμένη και εμβολιασμένη. Είμαι διατεθειμένη να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μπορέσει η Αμάντα να αποβάλει τους φόβους της και να γίνει ένα ευτυχισμένο ζώο. Ακόμα κι αν το Καταφύγιο δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει την επαγγελματική βοήθεια, θα αναλάβω προσωπικά τα έξοδά της. Δεν θέλω να δοκιμάσω με καινούργια υιοθεσία όσο η Αμάντα δεν έχει μία evaluation από έναν έμπειρο επαγγελματία. Η εναλλαγή οικογενειών και σπιτιών, πιστεύω, θα της κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό απ' ό,τι έχει πάθει μέχρι τώρα. Κάθε καινούργιο σπίτι θα είναι για την Αμάντα κι ένα καινούργιο βάρος μέσα στη ψυχούλα της.
Περιμένω μία αναφορά από την τελευταία της οικογένεια με λεπτομέρειες για τον χαρακτήρα της και την συμπεριφορά της και θα έρθω πάλι σε επαφή μαζί σας. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα μία πρώτη εκτίμηση από σας για τις πιθανότητες που έχει η Αμάντα Κιάρα, να γίνει ένα ευτυχισμένο ζώο.
Σας ευχαριστώ
Με εκτίμηση
Βάνα Θεοδωρίδου
Εκπαίδευση κουνελιών.
Βρήκα το συγκεκριμένο φόρουμ ψάχνοντας για τρόπους να εκπάιδεύσω τα κατοικίδια κουνέλια μου! Γνωρίζω οτι είναι πολύ σπάνιο, καθώς ο πολύς κόσμος θεωρεί τα κουνέλια ζώα που ζούν καλά μέσα σε κλουβί όλη τους τη ζωή! Εγώ λοιπόν θέλω να τα εκπαιδεύσω για την σωστή συμπεριφορά μέσα στο σπίτι και για να τα κοινωνικοποιήσω καλύτερα! Δεδομένου οτι ζώ σε πόλη που δεν υπάρχουν εκπαιδευτές ζώων για να ζητήσω την βοήθειά τους θα ήθελα να ρωτήσω εχτές αν έχετε υπ' όψιν σας κάποιο βιβλίο εκπαίδευσης κουνελιών, ή οτιδήποτε άλλο θεωρείτε οτι θα μπορούσε να με βοηθήσει, με την προϋπόθεση να είναι στα ελληνικά ή στα Αγγλικα! Επίσης θα χαιρόμουνα πάρα πολύ αν μου στέλνατε σε email τα στοιχεία κάποιου κτηνιάτρου που τυχόν γνωρίζετε οτι έχει γνώσεις επάνω στα κατοικίδια κουνέλια!