Η Ειρήνη βρέθηκε με πολλά ράμματα και οι γιατροί την κράτησαν αρκετές μέρες στο νοσοκομείο για να αποφευχθεί κι ο παραμικρός κίνδυνος μόλυνσης που θα μπορούσε να είναι και θανατηφόρα. Ακόμη και για ένα τόσο ήρεμο και γεμάτο αυτοπεποίθηση παιδάκι, ήταν μια τρομακτική εμπειρία… μήνες αργότερα, είπε στη μητέρα της «Ξέρεις, μαμά, όταν κοιταζόμουνα στον καθρέφτη, νόμιζα ότι ήμουνα ένα τέρας. Όμως εσύ ποτέ δεν σκέφτηκες ότι ήμουν ένα τέρας, έτσι δεν είναι;» Στην πραγματικότητα, το ίδιο πράγμα συμβαίνει σε πολλά παιδιά σε μικρή ηλικία.  Ακόμη κι εγώ είχα την ίδια εμπειρία σε ηλικία τριών ετών.  Ευτυχώς, ο σκύλος με δάγκωσε στο χέρι και τη γλύτωσα με ελάχιστα ράμματα.  Η ιστορία αυτή είναι τόσο ΚΟΙΝΗ!! Πρέπει όλοι να φροντίσουμε να μη συμβαίνει.

Συνέχεια ακούμε για σκυλιά που είναι «καλά με τα παιδιά», όπως και στην παραπάνω ιστορία, η οποία δείχνει την ανάγκη για άμεση και συνεχή επιτήρηση των μικρών παιδιών όταν υπάρχουν γύρω τους σκυλιά.  Το να τα βλέπουμε από το παράθυρο δεν αρκεί.

Ακολουθούν κάποιες οδηγίες που πρέπει να ακολουθείτε για να είσαστε σίγουροι ότι τα παιδιά δεν διατρέχουν κίνδυνο να τα δαγκώσει κάποιος σκύλος που βρίσκεται κοντά τους.

Όταν τα παιδιά επισκέπτονται το σπίτι σας ή άλλα σπίτι όπου υπάρχουν σκυλιά, προσέξτε τα εξής και μεριμνήστε ανάλογα:

1. Προγραμματίστε προκαταβολικά το πώς και αν θα φέρετε σε επαφή το παιδί και τον σκύλο.

2. Φοβάται το παιδί τα σκυλιά;

3. Να υπάρχει πάντοτε ένα μέρος όπου ο σκύλος μπορεί να μείνει μόνος του με ησυχία και μακριά από τα παιδιά. Π.χ. κήπος, ένα κλουβί, ένα ήσυχο δωμάτιο όπου τα παιδιά δεν μπορούν να τον ενοχλήσουν.

4. ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΑΠΟ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ όποτε ο σκύλος είναι κοντά στα παιδιά.  Αν δεν υπάρχει κάποιος ενήλικος στον οποίο να στραφεί ο σκύλος όταν νιώσει πιεσμένος και στρεσαρισμένος, τότε θα στραφεί στις φυσικές του αντιδράσεις στο στρες.  Θα γλείφει τα χείλη, θα γυρίζει το κεφάλι του σε άλλη πλευρά, θα απομακρυνθεί, θα χασμουριέται.  Όλα αυτά είναι σήματα (σήματα ηρεμίας, Τουρίντ Ρουγκάας) που συχνά τα παιδιά δεν τα παρατηρούν ή τα παρερμηνεύουν.  Αυτά τα σήματα συνήθως εκδηλώνονται στην προσπάθεια ενός σκύλου να μειώσει το στρες ή τη σύγκρουση προτού δείξει δόντια, γρυλίσει, ή δαγκώσει.  Συστήνεται να βοηθήσετε τα παιδιά σας μαθαίνοντάς του τη γλώσσα των σκύλων και την έννοια αυτών των σημάτων.  Είναι πολύ σημαντικό και αποτελεσματικό να μάθουν τη γλώσσα των σκύλων.

5. Αν ο σκύλος σας δεν νιώθει άνετα με τα παιδιά τότε σεβαστείτε το και ζητήστε τη βοήθεια ενός επαγγελματία  εκπαιδευτή σκύλων για να τον βοηθήσει να νιώθει πιο άνετα. Δεν υπάρχει πρόβλημα με το να απομακρύνετε τον σκύλο από τα παιδιά και να τον αφήνετε μακριά τους.  Όταν έχετε έστω και την παραμικρή αμφιβολία, καλύτερα να μην τον φέρνετε σε επαφή με τα παιδιά.

6. Αν υπάρχουν σκυλιά στο σπίτι, τότε, φροντίστε να υπάρχει και μια ζώνη για παιδιά! Αυτή η ζώνη θα είναι το μέρος όπου ο σκύλος δεν θα μπορεί να μπει αν δεν βρίσκεται εκεί κάποιος ενήλικας.  Είναι το μέρος όπου παίζουν τα παιδιά και που δεν πλησιάζει ο σκύλος.

7. Αν υπάρχουν περισσότερα από ένα σκυλιά στο σπίτι, τότε, καλύτερα να επιτρέπετε σε ένα-ένα να μπαίνουν στο δωμάτιο όπου είναι τα παιδιά, αλλά πάντα μαζί με σας.

8. Όταν το παιδί σας επισκέπτεται ένα σπίτι με σκύλο, βεβαιωθείτε ότι ρωτάτε ποιοι είναι οι κανόνες που ισχύουν εκεί και τα μέτρα ασφαλείας που έχουν θέσει οι γονείς.

9.  

   Εμπιστευτείτε το ένστικτό σας.  Αν νιώθετε ανασφάλεια…πιθανότερο να είναι έτσι.  Μην περιμένετε να το εξακριβώσετε.   Ποτέ μην αφήνετε τα παιδιά να παίζουν στον κήπο όταν βρίσκεται και ο σκύλος εκεί, χωρίς την επιτήρηση ενός ενήλικα.