Σοφία είναι το να ξέρεις τι να κάνεις, Δεξιότητα το να ξέρεις πως να κάνεις κάτι, και Αρετή το να το κάνεις.
Το παραπάνω τρίπτυχο έχει εφαρμογή στην εκπαίδευση σκύλων ( όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις),
Σοφία είναι το να ξέρεις τι να επιλέξεις, ποιο "ευαγγέλιο" να ασπαστείς, τι εκπαιδευτική φιλοσοφία να εγκρίνεις. Είναι το να μπορείς να ξεχωρίσεις το σωστό από το λάθος, το ασφαλές από το επικίνδυνο, το ζωοφιλικό από το μη.
Δεξιότητα είναι η απόκτηση ικανοτήτων / τεχνικών για να μπορούμε να ξέρουμε πως να βοηθήσουμε το σκυλί μας. Είναι η απαραίτητη ικανότητα, η διαδρομή από τη γνώση , στο μπορώ και κάνω. Το να μπορείς να κάνεις πράγματα είναι κάτι που αποκτιέται μέσα από την πρακτική, την επανάληψη, την εμπειρία. Το πως θα κινηθούμε, το πότε, το πόσο, το γιατί κ.λ.π. είναι πράγματα που μας κάνουν ικανούς χειριστές / καθοδηγητές σκύλων. Πρέπει να αναπτύξουμε μέσα από την πράξη τους κώδικες επικοινωνίας και συνεργασίας με το σκυλί μας ώστε να καταλαβαινόμαστε.
Αρετή είναι το να κάνουμε τα σωστά πράγματα συνεχώς. Η επικοινωνία δεν είναι εύκολο πράγμα. Τα περισσότερα διαζύγια στους ανθρώπους γίνονται λόγω "έλλειψης επικοινωνίας". Καταλαβαίνετε πόσο πιο δύσκολο είναι να συνεννοηθούμε με ένα "ζώο". Για αυτό πρέπει να δουλέψουμε συστηματικά, με γνώση, υπομονή, συνέπεια, μακροχρόνια. Η καθημερινή πράξη είναι αυτή που θα μετρήσει. Όσα βιβλία και αν διαβάζουμε, όσες ιστοσελίδες και να επισκεφτούμε, αν δεν μετατρέψουμε τη γνώση σε καθημερινή πράξη, το αποτέλεσμα θα είναι φτωχό μέχρι και απογοητευτικό. Και για αυτό θα φταίμε εμείς, όχι τα σκυλιά.